in de keuken een feestelijk maal bereiden, hoort er nog steeds een beetje bij. Pannenkoeken bakken? Of zelf pizza maken? Mijn dochter heeft geen voorkeur en dus ga ik voor de tweede optie, want dan kunnen we onze blitse nieuwe keukenmachine weer eens gebruiken. Al vele malen heb ik het met de hand gedaan, maar nu laten we vrolijk de machine draaien, terwijl we alvast de saus maken. Vervolgens gaat de deegkom een halfuurtje, afgedekt met plastic, in het hokje van de cv-ketel en de wasmachine, waar het altijd lekker warm is. En dan heb je het wow-effect van de deegbol, die in volume verdubbeld is. Nog een voordeel van zelf deeg maken: je kunt er eventueel iets extra’s aan toevoegen. In dit geval had ik er een handje rozemarijn door gedaan, een geurig kruid dat goed combineert met de tonijn en de 

mozzarella. Het beleggen van de pizza is vervolgens een gezellig karweitje voor twee of meer personen; in het laatste geval maak je een productiestraatje, zoals mijn zus het tijdens de laatste kerst nog noemde toen we in rap tempo voor dertien personen warme apfelstrudel met een bolletje ijs en poedersuiker produceerden. Op dezelfde manier kun je de taken verdelen bij de pizza: een saus-bestrijker, een mozzarella-legger, een tonijn-verdeler, een uiensprenkelaar, een olijvengooier en een geraspte-kaasstrooier. Misschien ook een idee voor die oververmoeide jonge moeders uit de supermarkt, om de kinderen weer even bezig te houden. Hoewel ik me van hen ook heel goed kan voorstellen dat ze
een diepvriespizza in hun karretje gooien. Met een fles wijn erbij, voor mamma.