Dankbaar werk

J. en ik houden allebei van koken en zeker na samenvoeging van ons beider huisraad, een aantal jaren geleden, beschikten we over een enorm arsenaal aan keukenapparatuur, zelfs na een uitverkoop tegen bodemprijzen op de vrijmarkt. Ik noem: een duizenddelige keukenmachine, pastamachine, aspergepan, paellapan, bakringen, een uit de jaren 70 overgeschoten römertopf, stoommandjes, amuselepels, madeleinevormen, een braadspit voor in de oven…bent u daar nog? En dan noem ik nog niet eens de spullen die ik wel écht vaak gebruik,

 zoals mijn pureeknijper, een soort groot uitgevallen knoflookpers waarmee je perfecte aardappelpuree maakt, en mijn slacentrifuge. Daarom zijn we vrij terughoudend bij het aanschaffen van nieuwe spullen, want: waar moet je het allemaal laten? Dat geldt eigenlijk meer voor mij, want voor J. is het glas altijd halfvol en in zijn ogen zijn de keukenkastjes na een beetje pas- en meetwerk dus altijd nog halfleeg. Dankzij hem beschikken wij dus sinds enige tijd ook over een kek, rank staafmixertje met twee mengkommen en een garde erbij. Ideaal voor het pureren van bijvoorbeeld soepen, maar ook om bijvoorbeeld hummus mee te maken, puree van kikkererwten. Een fluitje 

van een cent en bovendien een leuke en dankbare klus. Het kan namelijk niet mislukken en het wordt veel lekkerder dan hummus uit zo’n plastic bakje uit de supermarkt. Je vult de mengbeker met alle ingrediënten, klikt de staafmixer erop en laat het draaiende mes zijn werk doen tot er een dikke, smeuïge, massa is

ontstaan. Dan is het een kwestie van proeven en naar smaak nog wat toevoegen van het een of ander tot het lekker is.
Hummus vind ik zelf het allerlekkerst op een stukje vers Turks brood, maar je kunt het ook op een boterham doen, met bijvoorbeeld een beetje rucola erbij. Komt die slacentrifuge ook weer van pas.