In een vloek
en een zucht

Een van de fijnste dingen van een gewone schoolweek is dat je naar believen met een kop koffie een halfuurtje in je eentje naar Tel Sell kunt gaan zitten kijken. Het allerleukst zijn wat mij betreft de keukenhulpjes, die snijden, hakken, shaken of mixen. Vaak gedemonstreerd door een door Duracell-batterijen aangedreven kok, met naast hem een secondant die het begrip ‘aangever’ een heel nieuwe dimensie geeft.
Ze zijn er in diverse categorieën, van de hysterische huisvrouw (This is amazing! My kids will love it!) tot

de totaal overdonderde leek, zoals die ene Duitse meneer, die van de ene verbazing in de andere valt: ‘In 2 minuten ijs maken? Das ist doch ja unmöglich!’ Maar nee hoor, daar staat het al voor zijn neus, wil hij misschien even proeven? In een mum van tijd tovert de chef al grappend en grollend met dat ene kleine wonderapparaatje de hele tafel vol met kleurrijke omeletten, salades, fruitsappen en smoothies.

Bij mij is het altijd net andersom. Als ik de keukenmachine gebruik, dien ik eerst vanuit het onderste keukenkastje mijn aanrecht helemaal vol te zetten met alle hulpstukken en die tijdens het uitroepen van vele verwensingen, die absoluut niet geschikt zijn voor

uitzending, op de juiste manier in elkaar te zetten, teneinde drie winterpenen te versnipperen. Dat is inderdaad in een vloek en een zucht gebeurd. Maar dan moet de hele handel nog worden afgewassen enzó teruggezet dat de kast nog dicht kan. Maar toch doe ik het zo nu en dan, want het is de moeite waard. Je kunt natuurlijk ook een zakje wortellucifertjes uit de supermarkt halen, maar versgerasp tis veel lekkerder en sappiger. En nog een stuk of twintig keer goedkoper ook. Met rode ui en een dragondressing maak je er een heerlijke salade van, lekker bij een gebakken visje bijvoorbeeld.

Your kids will love it!