mijn laatste bezoek, toen dechampagne rijkelijk vloeide en vastgoedtypes oesters slurpten onder de crèmekleurige parasols op het terras, gesponsord door Schmidt Zeevis. Maar elke keer was er weer genoeg te beleven en te proeven. Er was een doorlopende kookdemo in helaas wat gehorige collegezalen. Culinair geïnteresseerde BN’ers liepen er in het wild rond. Maar het ging natuurlijk om de kraampjes met allerlei ambachtelijke (streek-)producten, zoals broden, olijfolie, wijn, chocola, koffie en nog veel meer. Hier deelde een olijvenverkoopster stokbroodjes 

tapenade uit die ze net vers had gedraaid in de keukenmachine, daar stond een gewichtig kijkend heerschap frambozen te vullen met tien jaar oude balsamicoazijn. Bij het kraampje van een kaasboerderij kreeg ik een stukje hartige taart met blauwe kaas met sperziebonen, met het recept op een kaartje erbij. Het bleek een heerlijk, pittig hapje, dat ik inmiddels thuis al vaak heb nagemaakt. De blauwschimmel-geitenkaas die de basis vormde voor het origineel is bij mij in de buurt niet te krijgen, maar een ander blauw kaasje naar keuze voldoet ook prima.