De moeder aller soepen

Voor mijn verjaardag kreeg ik van J. een weekendje op de Veluwe, met een overnachting in een bed & breakfast. Al vroeg stonden we bij de fietsenverhuurder waar we voor 15 euro (!) twee mooie fietsen met 8 versnellingen meekregen. Zonder dat we ons hoefden te legitimeren of een borg hoefden achter te laten - de Randstad was hier ver weg - fietsten we de Gelderse bossen in. Links en rechts werden we ingehaald door senioren op elektrische tweewielers, terwijl wij voortzwoegden over een

mooi, maar geniepig langzaam stijgend grindpad. Dat het vals plat was, merkten we pas toen we het laatste stuk met een rotvaart heuvelaf het bos uit reden, zo het dorpje Elspeet in. Dat kwam goed uit, want het was lunchtijd en we hadden flinke trek gekregen. In de donkerbruine lunchroom in het dorp hadden ze alles wat een hongerige fietser zich kan wensen: appeltaart, tosti's, uitsmijters en pannenkoeken. Én uiensoep. Gek is dat, thuis denk je er niet zo snel aan om die soep te maken, maar als je het in een restaurant op een kaart ziet staan, is er geen twijfel mogelijk: uiensoep gaat het worden. De moeder aller soepen, de eenvoudigste en 

tegelijk de lekkerste van allemaal, bereid met slechts uien, tijm, bouillon en een scheutje wijn. In de mini-stoofpannetjes lag bovendien, zoals het hoort, een stukje stokbrood met kaas, gegratineerd in de oven. Ik nam me meteen voor de soep thuis ook weer eens te maken, niet in de laatste plaats omdat ik nog een enorme voorraad uien heb weg te werken, gekregen van onze uientelende familie in de Flevopolder. Het geheim van een goede uiensoep is het langzaam aanbraden van de uien, waardoor ze mooi goudgeel en zacht worden. Een mooi onthaastingsklusje dus, bijna net zo ontspannend als een weekend op de Veluwe.