Spektakel op de kersttafel

Ik moet het eerlijk toegeven, ik vond het nogal een ambitieus project, Maar J. had zijn zinnen erop gezet, deze kerst: een hele zalm in een zoutkorst, in de oven. De visboer had hij al op zijn hand: ,,Lekker!'' zei hij meteen uit de grond van zijn hart toen J. zijn plan bekendmaakte. Een mooie zalm had hij wel liggen, 2,5 kilo schoon aan de haak. Nu nog zout. 4 kilo zeezout, gaf een recept online aan. Pardon, 4 kilo? Dat zal toch enigszins overdreven zijn? Eerst de helft maar eens vermengen met water en ei en kijken hoever we komen. Maar het bleek te kloppen: we hadden toch echt alle acht pakken zeezout van elk 500 gram nodig om een bodempje te leggen en daarna de vis helemaal te bedekken, Schuin op de bakplaat paste het precies. Het zag eruit als het depot van Rijkswaterstaat aan het begin van de vorstperiode. Na zo'n 50 minuten in de oven mocht hij alvast op tafel, om nog zo'n drie kwartier te rusten en indruk te maken op de gasten die aan de kerstborrel zaten. Bijkomend voordeel: intussen kwam de oven weer vrij voor alle andere gerechten die nog afgebakken of opgewarmd moesten worden. Al met al bleek het feitelijk een ideaal kerstgerecht. En dan kwam het grootste spektakel nog daarna: het met vereende krachten openbreken van de korst, Die wordt keihard, wat leidde tot veel gebeuk met allerlei keukengerei en een plaatselijke sneeuwbui op het kersttafellaken. Wat daarna tevoorschijn kwam was een perfect gare, fluweelzachte, zoutige zalm. Missie geslaagd!